6 Mart 2009 Cuma

Veysel Tuna

Ben 1985 yılında Datça'ya geldiğimden bu yana
Veysel Dayının tekneleri hep olmuştur,haftanın
belirli günlerinde balığa çıkardı.Şu an 80 li
yaşlarda hala denizi bırakmış değil.Denizcilik
her zaman için hareket etme ortamı bulduğunuz,
sporun en güzelini yapabildiğiniz bir uğraşı.
Yaşlandıkça romatizma gibi bazı sorunlar çıkarsa
da artıları da oldukça fazla.Deniz stresten uzaklaşmak,
doğayla başbaşa kalmak,iç dünyanı keşfetmek açısın-
dan bulunmaz bir yer.Bir kere popon deniz suyuyla
ıslanmasın denizi bırakamazsın derler.Hergün limana
gidip teknelere bakıyorum,arkadaşları dinliyorum.
Denizin kokusunu içime çekiyorum.
Limana indiğimde Veysel Dayı(ben ona hep öyle ses-
lenirim)denize çıkmak üzereydi.Videosunu çektim,
onunki bir hobi gidip gelirken sırtı çeker,bırakma
bırakır ve kadediyle Hannos,malaç yakalar.Tekne
çalışınca 9 luk pancarın sesini dinlemek de benim
için bir hoş oldu.Videoyu seyretmek için resme tıklayın.

2 yorum:

Apartman Balıkçısı dedi ki...

Buradaki belki de en güzel konular işte bu yılmaz ve eskimez deniz insanlarını tanıttığını konular Muzaffer Hocam.

Bu insanlar ki o denizleri avuçlarının içi gibi bilir, denizin halinden anlar ve denizle konuşurlar. Denize asla ihanet etmezler.

Böyle değerli insanları sizin vasıtanızla tanımak gerçekten de harika bir duygu.

Not: Malaç nedir Hocam?

MUZAFFER ÖZGEN dedi ki...

Evet Mehmet bey ekmeğini denizden
çıkaran bu yaşlarda bir kaç denizci
hala var,onların da videoları var.
Malaç hani gillerden morumsu-kırmızımsı bir balık siz başka bir
şey diyorsunuzdur denk gelirsem fotoğrafını çekeyim.Sığ sularda oluyor onlar da bulunduğu yere
göre renk değiştiriyor.