6 Mart 2009 Cuma

Veysel Tuna

Ben 1985 yılında Datça'ya geldiğimden bu yana
Veysel Dayının tekneleri hep olmuştur,haftanın
belirli günlerinde balığa çıkardı.Şu an 80 li
yaşlarda hala denizi bırakmış değil.Denizcilik
her zaman için hareket etme ortamı bulduğunuz,
sporun en güzelini yapabildiğiniz bir uğraşı.
Yaşlandıkça romatizma gibi bazı sorunlar çıkarsa
da artıları da oldukça fazla.Deniz stresten uzaklaşmak,
doğayla başbaşa kalmak,iç dünyanı keşfetmek açısın-
dan bulunmaz bir yer.Bir kere popon deniz suyuyla
ıslanmasın denizi bırakamazsın derler.Hergün limana
gidip teknelere bakıyorum,arkadaşları dinliyorum.
Denizin kokusunu içime çekiyorum.
Limana indiğimde Veysel Dayı(ben ona hep öyle ses-
lenirim)denize çıkmak üzereydi.Videosunu çektim,
onunki bir hobi gidip gelirken sırtı çeker,bırakma
bırakır ve kadediyle Hannos,malaç yakalar.Tekne
çalışınca 9 luk pancarın sesini dinlemek de benim
için bir hoş oldu.Videoyu seyretmek için resme tıklayın.